360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2666 odcinkach

Tuż poniżej widać remontowane wciąż Schronisko pod Wagą (2250 m), najwyżej położone z tatrzańskich schronisk. Za nim kształtna sylwetka Kopy Popradzkiej, dalej w prawo Grań Baszt, zamykająca Dolinę Mięguszowiecką.

Ku północy otwiera się widok w głąb Doliny Ciężkiej z otoczonym kosówką lustrem Ciężkiego Stawu; z przeciwnej strony kamienista Kotlinka pod Wagą z budynkiem schroniska. Do szczytu Rysów zostało już tylko 160 metrów mozolnego podejścia...

"Jestto najwyższa przełęcz z wszystkich dotąd znanych w Tatrach, przez jaką się turyści przedzierają (2408 mtr. 7618 stóp). Właściwą jej dano nazwę, bo za pośrednictwem niej ważą się między sobą dwa szczyty, Rysy z Wysoką. [...] Gdyby nawet Rysów nie było, to na Wagę samą warto się wedrzeć dla wspaniałego ztąd widnokręgu. Od zachodu wgląda się do doliny Mięguszowieckiej wprost na szczyt Szatana, i inne za nim sterczące aż do Krywania. Na północ ku Zmarzłemu jeszcze wspanialszy widok." (Walery Eljasz: Nowy illustrowany przewodnik do Tatr i Pienin, Kraków 1881).

"Szczyt Rysów złożony z głazów jakby progów, z których najwyższy uważać można za wierzchołek, pozwala ulokować się na nim wygodnie, chociaż tylko z południowej strony ma postać dostępną. Od zachodu, północy i wschodu nie widać ścian góry, czuje się przepaście naokoło. Są Rysy, jakby wieżą piętrzącą się na zetknięciu się trzech grzbietów. Zachodnim łączą się z Mięguszowieckiemi turniami, południowym grzbietem z Wysoką, a wschodnim ze Żabim Wierchem. Kto szuka wrażeń w Tatrach, niech po nie idzie na Rysy, ale musi być obeznanym z urwiskami, by mu trudy włażenia na turnie ponad przepaściami nie psuły swobody myśli nad urokami przyrody. Nie dość, że widać ztąd jakby morze wierchów, czubków, turni, grzbietów, otchłani, ale pośród nich w głębiach trafia wzrok na zwierciadła różnych jezior i stawów, które mu się jakby Morskie Oka przedstawią." (Walery Eljasz: Nowy illustrowany przewodnik do Tatr i Pienin, Kraków 1881).