360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Szczerba (1823 m) - szeroka przełęcz między głównym szczytem Giewontu a Długim Giewontem była w XIX wieku kresem wycieczki dla tych, którzy obawiali się drapania na sam wierzchołek śpiącego Rycerza. Widok jest mocno ograniczony, za to efektownie prezentują się otaczające nas przepaściste wapienne ściany. Siodło rozcięte jest głębokim rowem grzbietowym, na północ opada zeń urwisty żleb, podcięty niżej trawiasto-skalistym progiem.

Pokontemplowawszy głębię, warto wspomnieć o wyczynie z kwietnia 1988 roku, kiedy to zakopiański ski-ekstremalista Piotr Konopka zjechał rzeczonym żlebem na nartach. W jego ślady poszli 15 lat później Eryk Gajewski i Józek Gąsienica Gładczan, którzy - asekurując się liną - zsunęli się stąd na snowboardzie.

Bez mała półtora wieku temu snuł tu rozważania Kazimierz Łapczyński: "Usiadłem w szczerbie i pogodziłem się z Nowotargską doliną. Dotąd nieraz przychodziło mi na myśl, jeżdżąc po wielekroć z Nowegotargu do Czorsztyna i z Czorsztyna do Nowegotargu, że sławna dolina zanadto jest wychwalaną. Myślałem sobie, że to Tatry są piękne, ale nie zimna i kamienista nowotargska dolina; bo niech tylko Tatry w chmurach się skryją, wtenczas dolina staje się bardzo powszednią okolicą. W giewontowéj szczerbie nastąpiło pojednanie. Piękną jest nowotargska dolina, zielona, błyskająca Dunajcami, makiem góralskich zagród usiana i w ramy Beskidu oprawna!" (Lato pod Pieninami i w Tatrach, Warszawa 1866).