360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

14-metrowej wysokości stożek, najmniejszy i najrzadziej odwiedzany z czterech krakowskich kopców, wznosi się na pn.-wsch. od dawnej wsi Mogiła, tuż przy nowohuckim kombinacie. Usypano go prawdopodobnie w VII bądź VIII wieku; jak głosi legenda, jako grób królewny Wandy, która - odparłszy zaloty niemieckiego księcia Rytygiera - rzuciła się w nurt Wisły, chcąc uchronić swoje plemię od niemieckiej zemsty.

Po ostatniej niedzielnej mszy świętej kościelny zamyka zabytkową świątynię na klucz...

Z boku kościoła, pod ścianą Kaplicy Lubomirskich stoi krzyż misyjny; wierni stawiają kwiaty i znicze pod wizerunkiem Ojca świętego.

Bramka w okalającym świątynię murze prowadzi na niepołomicki rynek. W lewo od niej wznosi się murowana dzwonnica z 1836 roku.

"Obecnie w prezbiterium ustawiony jest barokowy ołtarz. Architekturę nastawy ołtarzowej tworzą dwie pary skręcanych kolumn, których trzony dodatkowo uzupełniono wiciami roślinnymi. W tle zaś kolumny mają swoje odpowiedniki w kanelurowanych pilastrach. Szczyt tworzy półokrągły przerwany przyczółek, stanowiący ramy kompozycyjne dla rzeźbiarskiej grupy Przemienienia Pańskiego w glorii (złożonej z obłoków i strzelistych promieni). Kompozycyjną całość z ołtarzem stanowiły dwie oddzielnie ustawione na cokołach rzeźby śś. Floriana i Wacława; każdy z nich trzymał chorągiew z orłem. Ten niepośledni wyrób pochodzi z XVIII w." (Rafał Róg: Kościół w Niepołomicach, Kraków-Niepołomice 1998)

Strop nad prezbiterium zdobi neogotycka polichromia z 1916 roku, której twórcami byli krakowscy konserwatorzy. Reliktami dawnych zdobień są postacie św. Jerzego i św. Michała Archanioła namalowane w płycinach zaślepionych gotyckich okien.