360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Gotycka świątynia w kompleksie klasztornym sióstr benedyktynek, ufundowana w XIII wieku przez możny ród Gryfitów, nosi podwójne wezwanie Najświętszej Maryi Panny i św. Wojciecha. Ceglana konstrukcja, najwcześniejszy na ziemiach polskich przykład kościoła halowego, dotrwała do dnia dzisiejszego bez większych zmian.

Główne wejście do świątyni wiedzie przez XVII-wieczną kruchtę od strony północnej.

Gotycka świątynia w kompleksie klasztornym sióstr benedyktynek, ufundowana w XIII wieku przez możny ród Gryfitów, nosi podwójne wezwanie Najświętszej Maryi Panny i św. Wojciecha. Ceglana konstrukcja, najwcześniejszy na ziemiach polskich przykład kościoła halowego, dotrwała do dnia dzisiejszego bez większych zmian, jedynie w XVII wieku dostawiono do niej kruchtę, a w XVIII - przybudówkę z oratorium i chórem panieńskim.
Odsłonięta spod tynku w latach 90. ubiegłego stulecia późnobarokowa barwna polichromia pochodzi z lat 1760-1762 i jest dziełem Andrzeja Radwańskiego, który ofiarował ją jako wiano córki Martyny, wstępującej wówczas do tutejszego zakonu.

Późnogotycki modrzewiowy kościółek w tej wyjątkowo peryferyjnej okolicy Krakowa pochodzi z lat 1646-1648. Jego fundatorką była właścicielka pobliskich Kościelnik, Barbara Morsztynowa. Jedno z wejść na teren przykościelny prowadzi przez murowaną dzwonnicę, sprawioną w 1823 przez hrabiego Józefa Wodzickiego.

Teren wokół kościoła był dawniej cmentarzem - ostał się grób rodziny Potockich.