360 :: panoramiczna podróż sferyczna w 2668 odcinkach

Świątynię, wzniesioną w 1739 roku w miejscowości Jakóbkowice (obecnie włączonej do Łososiny Dolnej), przeniesiono tu w roku 2003. Otoczony sobotami budynek wieńczy kwadratowa wieża, dobudowana w 2. połowie XVIII wieku.

Jeszcze w 2001 roku tak pisano o rzeczonym kościele: "Drewniana świątynia nie jest zbyt lubiana przez proboszcza i parafian, zwłaszcza że jej utrzymanie nieco kosztuje. Dlatego wciąż czynione są próby pozbycia się jej. Był w swoim czasie pomysł przeniesienia kościoła do jednej z dzielnic Warszawy, lecz nie zgodził się na to konserwator zabytków, stwierdzając, że obiekt z południowej Małopolski będzie na Mazowszu obcym wtrętem. Następnie budowla miała być przeniesiona do skansenu w Nowym Sączu, lecz... tym razem sprzeciwił się biskup. Tak więc kościółek stoi nadal w Łososinie Dolnej i jego dalsze losy są niewiadome." (Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, Pruszków 2001). Jak widać na obrazku, biskupa udało się przekonać :-).

Lachowice to duża wieś leżąca na pograniczu Beskidu Żywieckiego i Beskidu Małego, na zachód od Suchej Beskidzkiej. Pierwsi osadnicy przybyli tu w XIII wieku, jednak dopiero pod koniec XVI w. wieś została oficjalnie założona. Otoczony wysokimi, starymi drzewami kościół parafialny wzniesiono w 1789 roku na niewielkim wzniesieniu w centrum wsi, dzięki staraniom hrabiny Teresy Wielopolskiej.

We wnętrzu kościoła zwraca uwagę niezwykły, podwójny otwór tęczowy pomiędzy nawą a prezbiterium: górny, z drewnianym, rzeźbionym krucyfiksem, i dolny, półkoliście wycięty, z posągami Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty. Ołtarz główny, konsekrowany w 1855 roku, jest utrzymany - jak większość wyposażenia świątyni - w stylu późnego baroku. Ołtarze boczne (barokowe i barokowo-klasycystyczne) również powstały w XIX wieku. Wnętrze kościoła nakrywa pozorne sklepienie kolebkowe z płaskimi odcinkami stropu po bokach, malowane na niebiesko i usiane złoconymi gwiazdkami. Ściany pokrywa polichromia o charakterze architektonicznym i figuralnym (postacie apostołów), również parapet chóru zdobią malowane płyciny z dekoracyjnymi obramieniami.

Kościół kilkakrotnie odnawiano, między innymi w 1836 roku, kiedy to wprowadzono do wnętrza organy, oraz w latach 1987-1989, z okazji jubileuszu 200-lecia istnienia świątyni. Przeprowadzone wówczas kompleksowe prace konserwatorskie ołtarzy i polichromii przywróciły wnętrzu dawny blask. Lachowicki kościół należy do najciekawszych i najlepiej zachowanych drewnianych świątyń wzniesionych w XVIII wieku w Małopolsce.

Ołtarz główny, konsekrowany w 1855 roku, jest utrzymany - jak większość wyposażenia świątyni - w stylu późnego baroku. W jego głównej części, pomiędzy parami kolumn, znajduje się wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący przypuszczalnie z pierwszej połowy XVIII wieku, będący kopią gotyckiego przedstawienia Maryi. Powyżej widoczne są postacie patronów kościoła, a całość wieńczy promienista gloria.

Podczas X Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego można tu było obejrzeć zabytkową złoconą monstrancję z 1827 roku oraz ręcznie haftowane szaty liturgiczne z przełomu XVIII/XIX wieku, ufundowane jeszcze przez fundatorkę kościoła, hrabinę Teresę Pankrację Wielopolską.